Biłohiria – Білогір’я

Парафія Святого Вікентія Паллотті

Хмельницька область

вул. Івана Франка, 28

30200 смт. Білогір’я

Тел.факс.:(03841)21-8-91

Parafia św. Wincentego Pallotiego

Chmielnickie woj.

ul. Iwana Franka 28

30200 Biłohiria

tel: 0-0380 3841 218 91 z Pl

www.bilogirja.org.ua

 

Msza św. w niedziele : 11.00

W tygodniu: 

Poniedziałek, środa, piątek – 18.00

Wtorek, czwartek  sobota – 8.00. 

 

 Parafia p.w. św. Wincentego Pallottiego w Biłohirii, liczy ok. 40 osób. Biłohiria jest miasteczkiem ok. 6-tysięcznym. Ludzie żyją tu przeważnie z pracy na roli i ze swych niewielkich gospodarstw. Miasteczko długie lata nosiła nazwę Lachowce, i było położone nad jeziorem, dziś osuszonym, nad którym wznosił się kościół wraz z klasztorem, kiedyś jeden z bardziej okazalszych. Budowę klasztoru i Kościoła rozpoczęto w 1612 roku a po różnych perypetiach ukończono w 1660r. W klasztorem i parafią opiekowali się o. dominikanie a sam Kościół był pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej, Wniebowzięcia Matki Bożej oraz św. Piotra i Pawła. Konsekrowany został w niedzielę 21 lipca 1789 r przez bp. Chryzostoma Kaczkowskiego, sufragana Łuckiego. Był wspaniale wykończony, duży, posiadał dziewięć murowanych ołtarzy i jeden drewniany. W 1859 roku w Lachowcach już nie było dominikanów, a klasztor był zabrany. Kościół jeszcze funkcjonował, a parafia liczyła ponad 2 tys. osób.

W 1868 roku rząd zamknął kościół biorąc go na swój użytek i zniósł parafię. W 1869 r. urządzono w kościele cerkiew, chociaż tych w Lachowcach było już kilka. Władza radziecka zamieniła cerkiew potem na więzienie. Bezpośrednio przed oddaniem kościoła wiernym, na początku 90-tych lat minionego wieku, mieściły się w nim i przyległym klasztorze: dom kultury, biblioteka, posterunek milicji, straż pożarna, wojskowa komisja uzupełnień, redakcja miejscowej gazety i drukarnia. W głównej nawie kościoła zachowały się jedynie niewielkie fragmenty malowideł ściennych. Poza tym wszystko zostało zniszczone. Zastały jedynie obdarte ściany. W 1991 roku kościół został zwrócony wspólnocie katolickiej, a ksiądz dojeżdżał z oddalonych parafii. Pallotyni pracują tu od 1993 roku. Od momentu oddania klasztoru (całkowicie oddano go dopiero w 2003r, a do tego czasu oddawano częściowo) i kościoła prowadzone są intensywne prace remontowe. Skala zniszczeń jest tak ogromna, że prace te trwać będą a jeszcze długie lata. Duży wkład w odbudowę wniósł ks. Paweł Pruszyński SAC, który w latach 1995-2002 był tam proboszczem. Po nim prace remontowe kontynuował ks. Wiktor Cyran SAC i ks. Paweł Goraj SAC.

 Obecnie odremontowana jest jedna z bocznych części Kościoła, w której odprawiana jest liturgia, ciągle postępują prace remontowe w klasztorze.

Większość młodzieży z Biłohorii wyjeżdża do dużych ośrodków. Na katechezę uczęszcza kilka osób. Są to dzieci i młodzież przed wiekiem akademickim. Udało się również zebrać grupę studentów, którzy przyjeżdżają do rodzin na weekendy i w niedzielę przychodzą na katechezę.

Parafia jest wzbogacona również o postulat, który tutaj przeżywają kandydaci do Stowarzyszenia. Pierwszy postulat odbył się w Biłohirii w 1999-2000 roku. Od tego czasu ponad 30 kandydatów do Stowarzyszenia odbywało tu pierwszy rok formacji. Postulat jest niemal naturalną częścią parafii, bo chłopcy są zaangażowani w zwyczajne jej życie. Niemal codziennie Mszę św. przeżywają razem z parafianami i angażują się w pomoc przy katechizacji. Duży nacisk w pracy duszpasterski jest kładziony na dzieci, dlatego oprócz całorocznego zwyczajnego duszpasterstwa, każdego roku, dzięki pomocy Wspólnoty Polskiej i Konsulatu RP, dla dzieci organizowane są różne wyjazdy wakacyjne.

 Obecnie klasztor jest wyremontowany i w jednej części mieści się rodzinny dom dziecka prowadzony przez siostry zakonne (benedyktynki). Mamy nadzieję, że ten projekt uda się jak najlepiej realizować i będzie służył w pomnażaniu dobra.

Księża pallotyni duszpasterską pracą obejmują również niewielką parafię w Jampolu (20 km) – msza w niedz. o 9.00 w kaplicy na starym cmentarzu.